De laatste dagen..

Na de grote oversteek slapen we eerst even een enorm gat in de dag om bij te komen. Je merkt dat je de afgelopen 24 uur toch zo goed als niet geslapen hebt en daarnaast intensief en geconcentreerd aan het “werk” bent geweest. Want ja, zeilen is (hard) werken op sommige momenten. Dat heb ik zeker geleerd de afgelopen weken.

Als we om twee uur ‘ s middags langzaam terugkeren in het land der levenden melden we ons allereerst even aan bij het havenkantoor, waar de Balander al in het systeem staat van eerdere bezoeken en genieten vervolgens van een uitgebreide en verdiende douchebeurt. ‘ s Avonds gaan we heerlijk uit eten in het havenrestaurant dat een prachtig uitzicht over de Waddenzee biedt. Hier zijn we al eens eerder geweest en ik weet dat je er heerlijk kunt vertoeven. Daarnaast biedt het menu een aantal mooie gerechten. Nog steeds wat vermoeid gaan we vroeg de kooi in.

De volgende dag is het weer zoals voorspeld niet heel zomers en de wind wakkert in de loop van de dag steeds meer aan. We maken er een luie dag van. Ik werk aan mijn blog, Tim netflixt een beetje voor zich heen. Nog een was draaien, even de boot op orde maken. In de namiddag besluiten we een fikse wandeling door de inmiddels stormachtige wind te maken. Heerlijk is het. De temperatuur is mild en de wind waait lauwwarm in onze gezichten. Even ook weg van het water het platteland op. Wat boerderijtjes in het groen bekijken, wat huppelende koeien en kalveren begroeten en de dag is alweer voorbij. Die avond hebben we afgesproken met een vriend van Tim, die op Texel woont. Voor het gemak maar weer in het heerlijke havenrestaurant op de berg. Het wordt een zeer gezellige avond en rond half tien laten we Egbert nog even de boot zien, kijken nog een mooie liefdesfilm (“Before you go” , een aanrader) en duiken ons bedje in.

De laatste dag van onze heerlijke lange vakantie die in no time voorbijgevlogen is hebben we ‘ s avonds afgesproken om bij een bevriend stel op Texel te gaan dineren. Overdag is het heerlijk zomers weer en we luieren in de zon op het dek. In de middag huren we fietsen en rijden over het eiland via Den Burg naar het strand vlakbij Ecomare om een paar uur heerlijk te loungen op het strand bij Paal 17. Hier zijn de voorbereidingen voor de Ronde om Texel (catamaran wedstrijd) in volle gang. Superleuk om dit te volgen vanaf onze luie plek onder het genot van een wijntje. De catamarans worden achterelkaar door hun eigenaren naar het strand gereden ,de voorbereidingen voor het grote feest met een aantal Dj’s en de drie J’s zijn bezig en we genieten nog even van onze laatste dag op Texel.

https://roundtexel.com/

Rond halfzes fietsen we richting onze vrienden en worden daar verwend met heerlijke kokkels en een uitstekend smakend Oosters kommetje. Nog even na borrelen waarbij de reisverhalen over en weer gaan.  Zeer voldaan rijden we terug naar de haven. Fietsen inleveren en de kooi in. De volgende dag heeft Tim uiteraard nog iets speciaals op het “zeilmenu” staan. We gaan i.p.v. waddenlopen “waddenzeilen”. Gezien de (on)gunstige tijden van het tij en nog wat redenen (ik denk gewoon omdat hij het leuk vindt) gaan we over de ondieptes varen via een nauwkeurig uitgestippelde route. Ik mag de gehele tijd aan het roer onder streng toezicht van de schipper. Voorzichtig vaar ik de route over de Bollen, op sommige plekken slechts 2,0 meter diep (de boot steekt zelf 1,80 meter diep!). De dieptemeter piept dan ook waarschuwend een aantal keren. Best spannend dus weer, maar wel leerzaam en erg leuk!

Als we de sluis in Den Oever bereiken horen we dat we een half uurtje de tijd hebben. Snel van de boot af dus en de beste kibbeling sinds tijden ophalen en verorberen.

De sluis door en dan varen we sinds lange tijd op zoutwater weer op het zoetwater van het IJsselmeer.

Ik mag het grootzeil hijsen voor de eerste keer, wat nog zwaarder is dan ik dacht, daar dit toch wel een hele opgave is bij betreffende windomstandigheden. Geeft niets, volgende keer vast lichter. Rome is ook niet in één dag gebouwd!

Grappig, wat voor mij 4 weken geleden nog nieuw was (weinig vaarervaring) is nu zo vanzelfsprekend en het IJsselmeer bevaren lijkt zo makkelijk na alle zee ervaring. We houden koers langs de kust tot de kant wijkt voor Medemblik, bij vuurtoren de Ven kruipen we weer onder de kant waar we even later Enkhuizen bereiken. Ik vaar tot aan de ligplaats de haven in. Het afmeren laat ik nog even aan Tim over, omdat de wind vanachteren komt. De eerste keer aanleggen doe ik graag met de wind van voren.

Nog even een laatste biertje/wijntje op het dek, de boot opruimen, onze bagage in de auto laden en op naar huis!

We hebben een geweldige vakantie gehad en zijn allebei wat verdrietig op weg naar huis. Best een anticlimax is dit. Het is als de dag van gisteren dat we Enkhuizen op de Balander verlieten op weg naar onbekende bestemmingen en avonturen….